De Turbomanta is de zeldzamere van de twee speciale Manta's die in beperkte oplage zijn geproduceerd. In totaal werden er 33 auto's geproduceerd, waarvan vijf prototypes en de exemplaren die werden gebruikt voor public relations.

De Turbomanta was eigenlijk een 1973 SR met een 1,9-liter "S" specificatie motor, die oorspronkelijk 90 pk (67 kW) leverde. Het Britse bedrijf Broadspeed werd gekozen om de turboauto's te bouwen en begon uiteindelijk met het bouwen van vijf auto's met het stuur aan de linkerkant voor het Duitse Opel AG. Deze auto's waren alleen bedoeld als prototypes. Broadspeed kwam met een enigszins speciale oplossing en gebruikte een combinatie van een Holset 3LDG-turbo en een carburateur gemonteerd in een grote plenumkamer. De motor zelf was voorzien van een dikkere koperen koppakking, waardoor de compressieverhouding werd verlaagd naar 7,6:1. Het resultaat was een 1,9-liter motor die 156 pk (116 kW) genereerde, met een acceleratie van 0–60 mph (97 km/h) in 7,6 seconden. Alle vijf auto's waren in GM's "signalgelb" zonnebloemgeel, en hadden grote zwarte strepen aan de zijkant, waar een bordje "Turbomanta" stond. Het nadeel hiervan was het brandstofverbruik. De turbocharger had het brandstofverbruik van de auto gehalveerd en het bouwen was ook kostbaar. Daarom sloot Opel het project, waardoor de vijf auto's het totale productienummer bleven. Echter, een Britse ingenieur bij het Dealer Opel Team (D.O.T.), de Britse importeur en bouwer van Opel-auto's in Groot-Brittannië, was zo enthousiast over de auto's dat hij D.O.T. 28 extra auto's liet bouwen. De auto's waren allemaal gebaseerd op het 1974 luxe Berlinetta-model, met volledige meetinstrumenten, automatische transmissies en lichtmetalen velgen. Alle 28 auto's waren zwart met een vinyl dak. Het enige dat aangaf dat de auto inderdaad een Turbomanta was, was een klein bordje aan de achterzijde van de achtervleugels met de tekst "turbo". Slechts zeer weinig van deze auto's bestaan vandaag de dag nog.